ترویج حجاب با اقدامات سلبی غیر ممکن است

جالب است که رئیس جمهور در سال 84 طرح عفاف و حجاب، مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی را به تمامی دستگاه‌های متولی گسترش حجاب و عفاف ابلاغ کرد، که طی آن وظایف همه دستگاه‌ها به صورت جزئی مشخص شده است. اما با گذشت 6 سال از اجرای این طرح تاکنون خروجی قابل توجهی از این طرح عاید ملت ایران نشده است. چرا که شورای عالی انقلاب فرهنگی تصور می کند با چند تا مصوبه روی کاغذ می تواند مشکل حجاب را حل کند...

بولتن نیوز:  ضرورت اجرای طرح عفاف و حجاب در جامعه بر هیچ کس پوشیده نیست و انتظار مردم و همه مسئولان این است که ظاهر جامعه اسلامی ،متناسب با خواست مردم ولایت مدار و شهید پرور کشور باشد.

آثار زیانبار بی حجابی و بدحجابی در جامعه تقریبا نیازی به توضیح ندارد و خواسته همه دلسوزان نظام این است که فضای عمومی کشور متناسب با فرهنگ اسلامی تنظیم شده باشد.

بد حجابی از بی حجابی بسیار بدتر و اثرات زیانبار آن نیز بسیار بیشتر است ، پس مقابله با این پدیده شوم اجتماعی نیازمند اقدام عاجلانه اما با تدبیر است چرا که اگر اینگونه نباشد دوام این طرح کوتاه مدت و اثرات آن ناپایدار است.

برخورد ویژه با مانکن ها و کسانی که برنامه ریزی شده با ظاهری نامناسب در اماکن عمومی شهر به راه می افتند، بدون شک حرکتی در راستای جنگ نرم و شبیخون فرهنگی علیه ملت ایران است.

پس در برخورد با این پدیده نباید سر سوزنی اغماض صورت بگیرد اما مسئله سر این است که این برخورد باید چگونه و به چه نحوی صورت بگیرد که بتواند موضوع عفاف و حجاب را بطور کامل حل کند.

آنچه تا امروز پیداست ، مسولان کشور این وظیفه را به دوش نیروی انتظامی قرار داده اند و نماد اصلی مبارزه با پدیده بدحجابی در کشور در حال حاضر نیروهای نظامی هستند. اما اگر به نتایج و خروجی این طرح در سال های اخیر نگاهی بیندازیم توفیق چندانی را در مبارزه با پدیده بدحجابی مشاهده نمی کنیم ، البته واضح پیداست وقتی بخواهیم گره فرهنگی را با اقدامات سلبی باز کنیم نتیجه چیزی غیر از این هم نباشد. پس چاره کار چیست؟

اولین و مهم ترین مشکل ما این است که جاها را عوض کرده ایم و کار ارشادی و فرهنگی را به دوش نیروی انتظامی انداخته ایم .

در سینما و تلویزیون ما برخی از بازیگران داخلی با ظاهری نامناسب ظاهر می شوند بعد انتظار داریم گشت ارشاد با کسانی که به تبعیت از هنرمندان ظاهر خود را می آرایند چگونه برخورد کند. در دانشگاههای ما قوانین انضباطی و رعایت عفاف و حجاب یا اصلا نیست یا اگر هست درست اجرا نمی شود. چند سال است که حرف از تعیین الگوی اسلامی برای حجاب می زنیم اما متاسفانه تاکنون کار جدی و خروجی مشخصی از این طرح خارج نشده ، هنوز آموزش عفاف و حجاب در آموزش و پرورش نهادینه نشده و وقتی برخی از معلمان زن آموز و پرورش خود حجاب را رعایت نمی کنند چه انتظاری از شاگردهایی داریم که توسط این معلمان پرورش پیدا می کنند.

وقتی که نگاه و برخورد برخی از سازمان و ادارات در مورد جذب نیروهای زن طوری است که به دنبال دختران و زنانی با چهره های مانکنی و بزک کرده می گردند چه توقعی داریم که حجاب در میان جامعه نهدینه شود؟

جالب است که رئیس جمهور در سال 84   طرح عفاف و حجاب، مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی را به تمامی دستگاه‌های متولی گسترش حجاب و عفاف ابلاغ کرد، که طی آن وظایف همه دستگاه‌ها به صورت جزئی مشخص شده است. اما با گذشت 6 سال از اجرای این طرح تاکنون خروجی قابل توجهی از این طرح عاید ملت ایران نشده است. چرا که شورای عالی انقلاب فرهنگی تصور می کند با چند تا مصوبه روی کاغذ می تواند مشکل حجاب را حل کند.

به نظر می رسد برای حل مشکل بدحجابی در جامعه راهی بجز وارد شدن تمام سازمانهای فرهنگی مسئول نیست و لازم است مجلس محترم نیز با تصویب قوانین به موقع و کارامد جلوی این پدیده شوم را بگیرد.